Archiwum miesiąca Czerwiec, 2014
O nas
17 czerwca 2014. Kategoria: Bez kategorii. Brak komentarzy.
- etiuda z jubileuszu szkoły https://www.youtube.com/watch?v=NEhWd7PeFUU
- etiuda „Podróż do autora pejzażu” https://www.youtube.com/watch?v=mwl43OydQpQ
- etiuda „Hulajnoga” https://www.youtube.com/watch?v=pO8uRGj_nJk
„Jack Strong”
17 czerwca 2014. Kategoria: Bez kategorii. Brak komentarzy.
Zobacz koniecznie polski thriller polityczny w reżyserii Władysława Pasikowskiego, którego premiera odbyła się 7 lutego 2014. Film jest oparty na wydarzeniach autentycznych związanych z postacią Ryszarda Kuklińskiego. Jest przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. W Ludowym Wojsku Polskim służy młody oficer, Ryszard Kukliński. Jako sztabowiec bierze udział w opracowywaniu planów przyszłej wojny między NATO a Układem Warszawskim. Szybko zdaje sobie sprawę, że w przypadku konfliktu Polskę czeka atomowa zagłada. Nie widząc innego sposobu na powstrzymanie Sowietów, nawiązuje kontakt z Amerykanami i oferuje im współpracę wywiadowczą. Historia pułkownika Kuklińskiego jest powszechnie znana, choć jednocześnie kryje wiele tajemnic.
Film „Jack Strong” koncentruje się na człowieku, a nie na postaci historycznej. Podążając tropem swoich zainteresowań gatunkowych, szuka pewnego klimatu i rytmu, kostiumu PRL-u, gabinetowych rozmów okresu zimnej wojny oraz zakrapianych spotkań z sowietami. Ogólny kontekst polityczny zarysowuje we wstępie kilkoma prostymi zdaniami. Później pozwala mówić obrazowi i akcji oraz samemu bohaterowi. Aktor okazał się znakomitym wyborem obsadowym. Po raz kolejny nie tylko udowodnił swój talent, klasę i czar, ale i ewidentnie bardzo dużo dodał od siebie do postaci z kart scenariusza.
Reżyser pokazuje w „Jacku Strongu” trzy ważne aspekty losów Kuklińskiego: jak jego szpiegowska robota wpływa na relację z rodziną (tak jak w rzeczywistości jego bliscy niemal do końca nie są świadomi, czym się zajmuje), przyjaźń Polaka z jego oficerem prowadzącym z CIA, Davidem Fordenem (Patrick Wilson) oraz działalność Kuklińskiego pod nosem Służby Bezpieczeństwa i KGB.
Według nas film został rewelacyjnie nakręcony i doskonale zrealizowany. „Jack Strong” udowadnia, że polska potrafi zrealizować świetny thriller szpiegowski, który od pierwszej do ostatniej minuty trzyma w napięciu ! Dorociński jako Kukliński jest po prostu doskonały.
Powstanie Warszawskie
6 czerwca 2014. Kategoria: Bez kategorii. Brak komentarzy.
30 maja 2014 roku wybraliśmy się razem na lekcjach fakultetu do krośnieńskiego kina „Sokół” na najnowszą produkcję polskiej kinematografii pt. „Postanie Warszawskie”.
Jest to film fabularny w całości złożony z dokumentalnych materiałów archiwalnych nagranych przez dwóch młodych reporterów w sierpniu 1944 roku. Film został wyreżyserowany przez Jana Komasę,a został opracowany przez Joannę Pawluśkiewicz, Jana Ołdakowskiego oraz Piotra Śliwowskiwego. To pierwszy na świecie dramat wojenny non-fiction – film fabularny zmontowany w całości z materiałów dokumentalnych, opowiadający o tytułowym wydarzeniu poprzez historię dwóch młodych reporterów, świadków powstańczych walk. Film wykorzystuje autentyczne kroniki filmowe z sierpnia 1944 roku. Kadry z kronik są ostatnim i być może jedynym śladem, jaki pozostał po wielu z walczących.
Ciekawym pomysłem były komentarze operatorów kamery oraz ukazanie nie samych walk, ale codziennego życia warszawiaków, np. zdobywanie wody, układanie barykad, wspólne posiłki i ich przerwy w pracy, gdzie mogliśmy dostrzec, że mimo wszystko byli nastawieni z nadzieją na lepsze jutro. Nie ma też żadnych prób nauczania historii. Jest za to wojna i świst spadających bomb. Są ludzie, którzy pomimo czyhającej za rogiem śmierci starają się ubarwić sobie życie muzyką i pozowaniem do kamery. Jest chwytająca za gardło cisza towarzysząca wydobywaniu z gruzów kolejnych ciał zmarłych.
Niestety, potwierdza się stare przekonanie, że Polacy w kwestii obrazu są świetni, lecz na dźwięku już się nie znają. Miks audio jest fatalny. Głosy postaci dograne w sposób przywodzący na myśl internetowe przeróbki odbierają filmowi masę klimatu i przypominają widzom, że oglądana historia została jednak nieco zmanipulowana. Podczas seansu istnieje ciągłe uczucie dysonansu między warstwą wizualną a dźwiękową.
Najnowsze komentarze