Witam
Z dniem dzisiejszym kończę pisanie na tym blogu i wraz z nową ekipą blogową gotową do działania w nowej edycji Szkoły z Klasą 2.0 w r.szkol.2015/2016 założymy blog Twój los w Twoich rękach II http://blogiceo.nq.pl/twojloswtwoichrekach2/
Czekamy na twórcze wyzwania w Szkole Myślenia 
Dziękuję jeszcze raz wszystkim tak licznie odwiedzającym ten blog, pozytywne komentarze, inspirację.
Za nami rok pełen interesujących doświadczeń, mam nadzieję że taki będzie bieżący
GMINNA BIBLIOTEKA PUBLICZNA IM.JANINY CZAJA W WIŚNIOWEJ
zaprasza na spotkanie autorskie,
które odbędzie się 23.10.2015 o godz.16.30
Gościem spotkania będzie Zbigniew Masternak.
Zdjęcie ze strony http://www.kamienskie.info/warsztaty-filmowe-ze-zbigniewem-masternakiem/, dostęp 22.10.2015
Polecam niezwykle ciekawy artykuł w dzisiejszej GW.
O holistycznej koncepcji wychowania i dialogu uczyłam się na studiach w latach 90 – tych. Od tej pory w szkole nastąpiły pewne zmiany, ale nie tak wielkie, jakie proponuje dr hab. R. Kwaśnica.
Uczniowie w szkole do godz.17 – z tą propozycją raczej się nie zgadzam, ale wiemy, że taki sposób spędzania dnia funkcjonuje w wielu szkołach, zwłaszcza miejskich.
http://wyborcza.pl/magazyn/1,148545,19033240,szkola-szczesliwszych-ludzi-rozmowa-z-robertem-kwasnica.html, dostęp 15.10.2015
Szczegóły w linku
http://www.jestemnaptak.pl/dolaczcie-do-akcji-szkola-na-ptak/dolaczcie-do-akcji-szkola-na-ptak, dostęp 17.10.2015
Logo ze strony http://www.ptakipolskie.pl/, dostęp 17.10.2015
Interesująca rozmowa o ginących gatunkach w Polsce z Adamem Wajrakiem w linku http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,140250,19008752,adam-wajrak-jedynym-gatunkiem-ktory-szkodzi-naturze-jest.html?utm_source=m.gazeta.pl&utm_medium=testbox&utm_campaign=weekend, dostęp 15.10.2015
Wernizaż wystawy odbył się 15.10.2015 .
Źródło obrazu:https://www.facebook.com/Edward.Duda.artysta/photos/a.993398437348891.1073741847.502018799820193/993398697348865/?type=3&theater, dostęp 17.10.2015
Ekspozycja dzieł potrwa do końca października 2015 .
Szkoda, że nic o tym ciekawym wydarzeniu nie wiedziałam /należy czytać częściej informacje na stronie internetowej biblioteki http://www.gbpwisniowa.republika.pl/aktualno-ci.html :)/ – powstałby piękny reportaż, a może i wywiad z artystą do Gazetki Szkolnej Razem.
Więcej o wernisażu w Wiśniowej https://www.facebook.com/Edward.Duda.artystafref=ts
O niezwykłości i oryginalności prac świadczą wypowiedzi, zamieszczone na jego stronie internetowej http://eduda.eu/co-nowego/dzieje-sie, dostęp 17.10.2015
„Artysta czy Twórca?
W szaleństwie dzisiejszego dnia codziennego pędzimy w niewiadomym kierunku. Walczymy, upadamy, wznosimy się – dążymy do nieokreślonego celu. Z „klapami” na oczach nie widzimy, nie obserwujemy, nie myślimy. Zatraciliśmy siebie, przyjaźnie, miłości, zapomnieliśmy o pięknie naturalnego otoczenia. Wartościach, których już nawet nie potrafimy ocenić. Zatrzymajmy się, rozglądnijmy, zastanówmy się – oceńmy. „Otwórzmy oczy”, zobaczmy czego inni nie widzą.Tak, taką „dzisiejszą” drogą nie idzie, nie biegnie, ale spaceruje Edward Duda. On widzi to, czego my nie dostrzegamy. W pracach swych w mistrzowski sposób dostrzega swoją wyobraźnią obrazy, wobec których przeszliśmy obojętnie. W naturalnych fakturach kory, drewna, tworzonych przez naturę przez dziesiątki lat, nagle zauważa treści. Swoją wyobraźnią nas fascynuje. To takie proste – ale dla nas jest to często niewidzialne. Wydawałoby się, że to dla widza pojawia się kolor. Wówczas to ujawnia się obraz, czasem i kiczowaty, ale zawsze baśniowy. Pejzaże, postacie, zabierają nas gdzieś proponując całkowite zintegrowanie się w atmosferze szczęścia, beztroski, zadumania. Zwolnijmy. Wpatrzmy się w prace Edwarda. Przy ich pomocy postarajmy się zrozumieć nasz świat, nasze życie. To ten Człowiek pokazuje poprzez swoją sztukę, jak szczęśliwie można patrzeć na swoje życie. Choć zawsze bronić będę czystej postaci profesjonalizmu w twórczości, charakteryzującej się nowymi cechami, formą przedstawienia, ideologią cz w końcu technologią. Tego Autor nam nie prezentuje. Dla mnie przede wszystkim jest na pewno Artystą, ale może być i Twórcą – Twórcą stylu życia, stylu myślenia, stylu postrzegania. Byli już tacy ludzie, podobni amatorzy, podobni artyści, podobni twórcy, ale byli, On natomiast jest. Oglądając prace inż. Edwarda Dudy, zastanówmy się może nie nad artystycznym przekazem prac, ale nad sobą, nad swoim sposobem postrzegania świata i wartości, o których już dawno zapomnieliśmy. Postać artysty powinna być pokorna, skromna i dająca szczęście. Spróbujmy, może dzięki tym pracom „wyrwanym przyrodzie” ZAWRÓCIMY
Polecam piękne wydanie albumu „10 lat emocji. Polskie kino 2005 – 2015” W. Orlińskiego.
Omówione są tutaj krótko filmy kultowe, ekranizacje kontrowersyjne, komedie romantyczne, obrazy poetyckie, nieliczne biografie.
Jak powiedział Łukasz Figielski „(…) nieważne skąd pochodzi inspiracja. Ważne, by obraz „dotykał”. Większość omówionych w w/w wydaniu filmów „dotyka” tak, że długo nie zapominamy całych scen czy detali…
Ile filmów, tyle wspomnień – np. w jakim formacie były oglądane: duże ekrany, małe kina, ekran domowy.
„Duży ekran powoduje, że jesteśmy bardziej w środku tej całej (filmowej) opowieści…”( A. Barański), mały – mamy więcej czasu na spokojną analizę i refleksję.
Interesujące kreacje aktorskie, charakterystyczne dla danego filmu zdjęcia. Chwile magiczne, sceny i przedmioty urastające do rangi symbolu…
Najbardziej ciekawym dla mnie rozdziałem jest ten pt. „Lekcje polskiego kina”. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj zdanie ze str.145:
„(…) trzeba w nim (uczniu) rozbudzić zainteresowanie filmem jako takim. Jeśli to nie nastąpi w gimnazjum, potem może być już za późno (…)”.
„…Szkoła powinna też wychowywać i przekazywać kulturę, ale to w testach zbadać jest trudniej. Możemy sprawdzić czy uczniowie poznali datę urodzin Słowackiego, ale nie to, czy nauczyli się rozumieć jego metafory. Czy przy okazji nauczyli się czytać poezję dla przyjemności? – tego już żaden test nie sprawdzi.”
„ (…) Najważniejsze jest wciąganie uczniów do rozmowy i pokazywanie im, że w kulturze odmienne zdania są rzeczą naturalną i nawet nie musi być tak, że jedno jest prawdziwe, a drugie nieprawdziwe (…)”